De erfenis

De erfenis is een lange theaterimprovisatievorm waarbij het uitdiepen van karakters centraal staat. De achtergrond van de erfenis is dat er iemand is overleden en dat de naaste familieleden weer na lange tijd bij elkaar komen om afscheid te nemen van de overledene. Het zal blijken dat de familieleden uiteen lopende karakters hebben en er hoogstwaarschijnlijk ook een reden is waarom ze elkaar zo’n lange tijd niet hebben gezien. Maar goed dit is aan de acteurs om uit te spelen. Het aantal acteurs kan variëren van vijf a acht personen, meer dan acht zal te onoverzichtelijk worden voor de kijker. Het zal daarbij moeilijk worden om tot een verhaal te komen.

De opzet van de erfenis is als volgt:

• De acteurs staan op rij en er wordt bepaald wie de overledene is, ofwel door publiek ofwel door toeval door middel van bijvoorbeeld een dobbelsteen.
• Het publiek bepaald de leeftijd en het beroep van de overgebleven acteurs en ook hun relatie tot de overledene.
• Als beginscène kan men de dood spelen van de overledene, gevolgd door een scène waarin degene die het dichtst bij de overledene staat (partner of ouder) de overige familieleden opbelt met de mededeling dat de bewuste persoon is overleden.
• Vervolgens komen de familieleden binnendruppelen in het huis van de overledene, hier kunnen zij hun reactie op het droevige feit weergeven (positief of negatief) en hun relatie tot de overige familieleden duidelijk maken.
• Wanneer iedereen binnen is, is het tijd voor het bekendmaken van de erfenis, het spannendste is dat deze geheel door het toeval wordt bepaald, door middel van een dobbelsteen bijvoorbeeld. Deze scène kan aangekleed worden door bijvoorbeeld een notaris of een flashback van de overledene op het moment dat hij of zij de erfenis verdeelde. Ieder familielid kan een korte reactie geven op zijn of haar deel van de buit.
• Na de verdeling van de erfenis is het een natuurlijk moment voor de pauze.
• Na de pauze vindt er een flash forward plaats naar de avond voor de begrafenis, tijdens deze avond worden de onderlinge relaties duidelijker en kan uitgespeeld worden wat de reden was voor de verdeling van de erfenis. Het stuk kan eindigen in een stuwende climax of de ontrafeling van het geheim van de familie.

Tijdens de gehele voorstelling door kan er gebruik gemaakt worden van flashbacks zo kunnen de relaties met de overledene duidelijk gemaakt worden en ook hoe het er aan toeging bij deze familie in kwestie.

Het gevaar bestaat dat de voorstelling erg ingewikkeld wordt, er zijn dus wel enkele aandachtspunten die in acht genomen dienen te worden:

• Houd het simpel, hier bedoel ik mee dat er niet al te veel problemen op geworpen moeten worden, maar houd het bij een of twee, deze kunnen dan ook tot op het bot uitgespeeld worden.
• Houd de problemen in de emotionele sfeer, dit levert interessanter spel op dan wanneer het over financiële dingen gaat zoals afpersing en dergelijke. Een ander nadeel van financiële problemen is dat je al snel verkeerde bedragen noemt of sowieso het hele complot al niet snapt.
• Kies tegenovergestelde karakters zodat het spel pit krijgt en er als vanzelf tegenstellingen en conflicten ontstaan.
• Wees je bewust van de onderlinge relaties, dit betekent dat je niet alleen een familieband hebt met de overledene, maar dus ook met elkaar.
• Maak flashbacks duidelijk, door middel van een klap of ander licht op het podium. Wees ook duidelijk wanneer de flashback zich afspeelt zodat alle spelers weten welke leeftijd ze zijn in de flashback. Het beste is om een flashback te beginnen met bij voorbeeld: “weet je nog 10 jaar geleden toen …”.

Al met al is “De Erfenis” een erg interessante spelvorm om te doen en om te zien. Ook al kan de vorm soms redelijk ingewikkeld zijn biedt deze vorm toch een formule voor diepgaand en interessant spel.